En opnieuw werden we wakker met een zonnetje. Maar dit keer ook met een prachtig uitzicht vanuit ons bed. Na een lekker ontbijt met een cheese omelet gaan we weer op pad.

Ons doel van vandaag is Mizen Head, ongeveer 2 uur rijden vanaf Kinsale. Mizen Head is het meest zuidwestelijke puntje van Ierland. 100 jaar geleden werd hier voor de kust van het schiereiland een kustpost opgericht die de schepen moest waarschuwen voor de rotsen die langs de kust liggen: het Mizen Head Signal Station. Het station bleef tot in 1993 bemand en werd toen geautomatiseerd. In 1992 werd beslist om er een maritiem museum met een bezoekerscentrum van te maken. In het bezoekerscentrum, het oude Keeper's House, vind je nu een navigatiehulpsimulator, uitleg over de geologie van de omgeving, het verhaal van Marconi in Crookhaven en laat je kennis maken met het dagelijks leven van de vuurtorenwachters.

Je loopt over een prachtige kustweg naar het signaalstation. Via een hoge loopbrug kom je bij het station. Je hebt hier een prachtig uitzicht over de kliffen en de zee. Het weer was vandaag heel rustig, weinig wind. Er waren dus ook weinig golven. Helaas hebben we geen zeedieren zoals dolfijnen, zeehonden of walvissen gezien, daar had ik wel een beetje op gehoopt. In de verte zie je Fastnet Rock liggen waarop ook een vuurtoren staat, de Teardrop of Ireland genoemd. Dit omdat deze vuurtoren het laatste was wat de Ieren zagen van Ierland voordat ze de oversteek maakten naar Amerika.

Vanuit Mizen Head rijden we over smalle, slingerende wegen naar Barleycove, een mooi zandstrand dat je bereikt via een drijvende brug. Via een houten pad loop je naar het riviertje waarover deze brug gaat. Hoewel het in Ierland niet echt strandweer is, zijn er toch kinderen aan het spelen in het water.

Daarna rijden we door naar Crookhaven, een klein, rustig dorpje aan het einde van een doodlopende weg op een smal schiereiland aan de zuidkant van het Mizen Head Peninsula. Het historisch belang van Crookhaven is de ligging aan de zuidwestkust van Ierland. Het was in de 20e eeuw de laatste (of eerste) haven waar schepen die de Atlantische overtocht maakten konden binnenvaren om proviand of brandstof in te slaan. Maar wij gaan naar Crookhaven voor de zalige krabsandwiches bij O'sullivans. Hoe rustig het dorpje ook is, hier zit het terras helemaal vol. En de sandwich is dan ook zalig met verse krab.

Op de terugweg richting Kinsale stoppen we nog in de plaatsje Schull en Skibberreen. Dit zijn typisch Ierse stadjes met gekleurde huisjes en kleine winkeltjes. Ook stoppen we even bij Altar Wedge Tomb, een graftombe uit 3000 tot 200 voor Christus. De ingang van het graf is gericht naar Mizen Peak. Ook hier heb je weer een schitterend uitzicht over de kust.

Daarna rijden we weer door naar Rockland House bij Kinsale. We gaan lekker eten bij het The Blue Haven Hotel. Garnalen vooraf en daarna zeebaars voor mij en mosselen voor Walter. Nu nog wat TV kijken en de dag zit er weer op.